en kötü halinde hatta gereksiz mutsuzluklar cekerken birileri sana gülmeyi umutlanmayı öğretebiliyor onunla baharı kutlamak istiyorsun
onun sayesinde aslında kaybedenin sen olmadıgını anlıyorsun caddelerde daha buyuk bir umutla yürüyebiliyor aklına değişik bir melodi geliyor
şapşal şapşal gülümsüyorsun :) anlamsız bir mutluluk hali kaplıyor içini seni kıranlara bile üzülemiyorsun hayatta kazananın sen oluyorsun
sana kocaman beyaz bir sayfa veriyor uzun zamandan sonra sen sen olarak dolduruyorsun o sayfayı :) içini yıkıyorsun :) aklında bir melodi :)
ve hayatında yeni bir fasıl başlasın istiyorsun :) olmadıgı kadar saf olmadıgı kadar temiz ve içinde o olsun istiyorsun :)
işte benim pır pır halimin sebebi bu :)
pekii o bunun icin ne yapıyor kocaman gülümsüyor :) galiba gulumsemek en cok ona yakısıyor :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder